Загадкі

                                                                          Загадкі

Снежань

Ходзіць дзед белабароды

Полем, лесам, пералескам,

Засцілае рэчкі лёдам,

Брыльянцістым

снежным блескам.

Сыпле іней на бярозы,

Туліць дрэвы тонкім пухам,

Крые рэчкі, травы, лозы

Белай воўнаю-кажухам...

А ялінка!.. Чаго толькі

На яе няма галінках!

Свецяць зоркі і вясёлкі

У бліскучых павуцінках.

Тут лісічка, зайчык, мышкі,

Рыбкі, буслік даўгавязы.

А як ззяюць на ёй шышкі,

Нібы ў іх гараць алмазы!

У полі, лузе ўсё заснежыў.

А чаму? Бо гэта…. (Снежань)

Студзень

Белым снегам, чыстым пухам

 Прымяце садок стары.

 Мароз з цеткай завiрухай

 За ноч абыйдуць двары.

Вокны зробяцца сляпымi:

 Траў дзiвосных, кветак шмат.

 Вецер плача ў камiне,

 Iней кволы студню брат.

Добра ў хаце, вельмi цёпла,

 Не бяда, што так мяце.

 Хай мароз малюе вокны -

 Ён у хату не зайдзе.

Будзе ранiчка празрыстай,

 Скрып ад санак, звонкi смех.

 А пакуль марай iскрыстай

 На двары лажыцца снег

Што ж за месяц такі слаўны?

Нам нясе сюрпрызаў мех?

Гэта…(студзень) так жаданы,

Дорыць святы, гульні, смех!

Люты

Завіруха не сціхае,

Снегу гурбы намятае.

То завые, то заплача,

З хаты выйсці – вось задача.

І калі ж вось так бывае?

Кожны гэты месяц знае.

Рэчка лёдам уся закута,

Елкі ў шубкі апрануты,

Выйсці ў поле – вось пакута!

А завецца месяц -…. (люты)

Без сякеры, без кліна на рацэ мост зрабіў.

(Мароз зрабіў лёд)

 Пятрок ля варот цяпло ўвалок, сам не бяжыць, а стаячых не любіць.

(Мароз)

 Без рук малюе, без зубоў кусае.

(Мароз)

 Ішоў генерал, з усіх шапкі паздымаў, а трое не даліся.

(Мароз, хвоя, елка, ядловец)

 Ляцеў птах, на ваду - бах. Вады не скалаціў, на дно патануў.

(Снег)

Ляцелі белыя гусі, крылля русы, ды нельга з іх па пёрушку вырваць.

(Снег)

 Ляцяць птушкі без крылаў, а сядаюць без ног.

(Сняжынкі)

Па калені вады, а не нап'ешся.

(Снег)

 Белы, а не цукар, без ног, а ідзе. (Снег)

Сее, вее, рассявае, зімой сляды замятае.

(Снег)

 З неба ўпаў, усю зямлю, як абрусам, заслаў.

(Снег)

 Зімой грэе, вясной тлее, улетку памірае, увосень аджывае.

(Снег)

 Ляцеў птах, на вароты - бах, прыляцеў каптур, сагнаў адтуль.

(Снег, дождж)

 На вадзе родзіцца, а вады баіцца.

(Лёд)

 Зімой расце коранем уверх, а вясной памірае. Хто адгадае?

(Лядзяш)

 Са страхі морква вісіць, да зямлі не дастане, паху не мае, зімой вырастае.

(Лядзяш)

 Удзень шкло разбіта, а нанач устаўлена.

(Лёд у палонцы)

Стаіць дуб у чыстым полі, а на ім дванаццаць голляў, а на голлях, як заўсёды, пяцьдзесят і два гнязды. Па сем яек там ляжыць. Што гэта за дуб стаіць?

(Год, месяцы, тыдні, дні)

 Летась кароль ехаў, а сёлета сляды значны.

(Каляды)

                                                        СНЕЖНЫЯ ЗАГАДКІ

На двары гарой, а ў хаце вадой.

(Снег)

Я падаю да вас на хаты,

 Я белы-белы і кудлаты,

 Я наліпаю вам да ног,

 Вы клічаце мяне…

(Сняжок)

 Яго не мылі, а ён блішчыць, яго не смажылі, а ён хрумсціць.

(Снег)

 Як гэты белы цукар завецца,

 Што з хмар на зямлю ўзімку нясецца?

(Снег)

  Белы абрус накрыў Беларусь.

(Снег)

Белы, а не цукар,

 Мягкі, а не вата,

 Без ног, а ідзе.

(Снег)

 З хмарнага вулля

 Пчолы наляцелі,

 Пакрылі белым вуліцы

 І на лузе селі.

 А на яблыні старой

 Пасяліўся цэлы рой!

(Снег)

  Валіцца з неба – не разбіваецца,

 Трапляе ў ваду – і разліваецца.

(Снег)

 Узімку пад нагамі валяецца,

 А ўлетку невядома дзе хаваецца.

(Снег)

 Увосень нараджаюся, увесну паміраю,

 Узімку сваім целам цямлю я саграваю.

(Снег)

 Калі падаю я з неба,

 Людзі кажуць: “Так і трэба!”

 Дзеці санкі дастаюць

 І на горкі ўсе бягуць.

(Снег)

Хто на месцы не сядзіць,

 Разам з ветрыкам ляціць?

 Жвава кружацца пушынкі,

 Гэта белыя …

(Сняжынкі)

 Пабялілі наваколле

 І схавалі лес ды поле.

 А як сонца прыпячэ,

 Ручаінкай пацячэм!

(Сняжынкі)

 Зорачка белая

 Мне на шапку села,

 Покуль нёс яе сюды,

 Стала кропелькай вады.

(Сняжынка)

Я – істота не жывая,

 Я – істота снегавая,

 З камякоў складаюся,

 Дзецям падабаюся!

(Снегавік)

 Пад вакном маім калюжа

 Уначы падмерзла дужа,

 Цвёрдым шкельцам узялася,

 Будзе коўзацца Настасся!

(Лёд)

 У вагне не гарыць, у вадзе не тоне.

(Лёд)

 І ўначы і ўдзень бясконца

 Ён усю зіму ляжыць.

 Як вясной прыгрэе сонца,

 Аж да мора пабяжыць.

 Вось які бярэ разбег!

 Адгадалі?

 Гэта – …

Сакавік 

 Часам снегам сее,  часам сонцам грэе

 Дрэвам сок пускае.

Зямельку ад сну абуджае,

Звяр’ё ў лесе ад сну абуджае(сакавік)

Красавік

Сонейка свеціць ярчэй я прымушаю,

Ручайкі з палону вызваляю.

Кветкі, дрэвы ажыўляю,

Птушак з выраю вітаю,

Краскамі зямельку напаўняю,

Людзям рабасць дастаўляю (КРАСАВІК)

Май

У белый колерапрануўся сад,

 Пчёлы першыя ляцяць.

 Гром грохоча. Узгадай,

 Што за месяц гэта?(май)

Чэрвень

Гэты месяц не гуляе –

Ураджай люляе.

А калі будзе ён сухі,

Плюнь тады на баравікі (Чэрвень)

Цёплы, доўгі-доўгі дзень.

У поўдзень – невялічкі цень.

Зацвітае ў полі колас,

Падае нам конік голас.

Дазраваюць ужо суніцы.

Што за месяц, падкажыце? (чэрвень)

Ліпень

Гарачы, спякотны, душны дзень,

Нават куры шукаюць цень.

Пачалась касьба хлябоў,

Час настаў для ягад і грыбоў.

Дні яго – вяршыня лета.

Што, скажы, за месяц гэта? (ліпень)

Жнівень

Лісце клёна пажаўцела,

У вырай птаства адляцела,

Ластаўкі, гракі, стрыжы.

Што за месяц, адкажы?

2. Што за месяц

сее, жне і косіць –

 на сталах багацця ўдосталь?

Верасень

1.Апусцеў калгасны сад,

Павучкі ўдаль ляцяць,

На паўднёвы край зямлі

Пацягнулісь журавы.

Адчынілісь дзверы школ.

Што за месяц зноў прыйшоў?

2.Апусцелі палі, хлеб у свірны звязлі

Лугі пакасілі, стагі завяршылі.

Лістота лятае, дождж не сціхае

Калі гэта бывае?

Кастрычнік

Ішоў даўганогі, не глядзеў дарогі,

У зямлі увяз… Вашым ножкам – гразь. (дождж)

.Усё сумнейшы твар прыроды:

Пачарнелі агароды,

Агаляюцца лясы,

Моўкнуць птушак галасы,

Мішка ў спячку завліўся.

Што за месяц аб’явіўся? (кастрычнік)

                                                          Лістапад

На зямлю садзяцца сумна

Жоўценькія матылі.

Пэўна ў іх пра тое думы,

Як зялёнымі былі. (лістапад)

З галінкі збіты ветрам

Ён на зямлю не лёг.

А кружыцца ў паветры,

Як жоўты матылёк. (ліст)

 Поле чорна-белым стала:

Падае то дождж, то снег.

А яшчэ пахалададла –

Ільдом пакрыты воды рэк.

У полі мерзне рунь жыта

Што за месяц, пакажы – ты! (лістапад)

Лісце жоўтае кружыцца,

Нам пад ногі дываном лажыцца.

Жоўты- жоўты карагод

Восенню здараецца.

Танец гэты – кожны год.

Як ён называецца?